Jesteś fanem serialu „Wspaniałe Stulecie„? Te fakty na pewno Cię zainteresują!
1. Ludność dzisiejszego Stambułu (wówczas Konstantynopol) stanowiła w tym okresie prawdziwy tygiel kulturowy, a na ulicach można było spotkać m.in. Turków, Greków, Ormian, Żydów, Arabów, Albańczyków, Serbów oraz Irańczyków. Muzułmanie i „niewierni” zamieszkiwali różne dzielnice miasta.
2. Sułtan Sulejman był w oczach poddanych władcą absolutnym, który odniósł zwycięstwo nad Europejczykami oraz podporządkował prawu muzułmańskiemu znaczną część Europy. Ludność widziała go jako tego, przed którym kłaniali się „zachodni sułtani”.
3. W epoce Sulejmana w dzisiejszym Stambule bardzo powszechnie handlowano niewolnikami, czym w szczególności zajmowali się Żydzi. Praktyka ta odbywała się na targu niewolników, znanym jako esir pazarı. Niewolnice pochodzenia rosyjskiego, kaukaskiego lub polskiego przywozili do Stambułu tatarscy sprzymierzeńcy Osmanów.
4. Stambuł stanowił w tych czasach doskonały punkt koncentracji dróg lądowych i morskich. Osmańska sieć dróg z XVI i XVII wieku wzbudzała wielki podziw przyjezdnych. Na europejskim terytorium ówczesnego Państwa Osmanów najpopularniejszą drogą była ta, prowadząca ze Stambułu do Edirne. Z uwagi na częste podróże Sulejmana, trasa ta nazywana była „sułtańską”.
5. Mieszkańcy Stambułu nie używali zegarów ściennych. Powszechne były natomiast zegary wodne, wskazujące na czas, jaki pozostał do kolejnej modlitwy. Życie mieszkańców miasta toczyło się zgodnie z wezwaniami muezina na pięć codziennych modlitw.
6. Turcy najczęściej całkowicie golili w tych czasach swoje głowy. Noszenie brody nie było obowiązkowe, a wręcz stanowiło wyznacznik osób nabożnych, naukowców oraz wysokich rangą urzędników.
7. Dzień pracy nie miał ściśle wyznaczonych granic czasowych. Zaczynał się zwykle po pierwszej porannej modlitwie, a kończył wraz z wieczorną. Dniem cotygodniowego odpoczynku był piątek.
8. Miejscem rozrywki oraz odpoczynku dla mieszkańców Stambułu był hammam, do którego przychodzono przede wszystkim w celu kąpieli, masażu oraz depilacji. Łaźnia była również istotnym miejscem do podtrzymywania relacji społecznych.
9. Stambuł stanowił w tym okresie największy ośrodek kulturalny islamu. Tłumnie zamieszkiwali go m.in. pisarze, poeci, miniaturzyści, kaligrafowie oraz malarze.
10. Stambuł i jego mieszkańcy przeżywali wówczas prawdziwy okres dobrobytu, który wyrażał się we wszystkich dziedzinach: politycznej, ekonomicznej, społecznej, duchowej oraz intelektualnej. Stąd też okres ten nazywany jest „złotym wiekiem imperium osmańskiego”.
