Po tygodniu spędzonym w tajskim kurorcie Ao Nang, zlokalizowanym w prowincji Krabi, udaliśmy się na Koh Lantę, by tam spędzić kolejne siedem nocy. Tym z Was, którzy zajrzeli na Styk Kultur po raz pierwszy, wspomnę, że była to nasza trzecia z rzędu, styczniowa podróż do Tajlandii, dlatego tym razem ominęliśmy m.in. Bangkok i zlokalizowane na północy kraju Chiang Mai oraz Chiang Rai. Koh Lanta nie była także pierwszą tajską wyspą, na której postanowiliśmy wypocząć. We wcześniejszych latach spędziliśmy kilka dni m.in. na Koh Samui oraz Koh Phangan.
Dlaczego wybraliśmy Koh Lantę? Przede wszystkim za sprawą wielu pozytywnych opinii znajomych, pozwalających sugerować, że jest dostatecznie ciekawa, by się tu nie nudzić, a zarazem nie tak mocno imprezowa, jak np. Ko Phi Phi. Głośne imprezy full moon party i tętniące życiem beach bary to ostatnia rzecz, jakiej szukamy w podróży. Nie należymy jednak również do osób, które pragną znaleźć się w całkowicie odosobnionym miejscu i źle reagują na widok innych turystów. Koh Lanta stanowiła wiec wybór optymalny, a zarazem mieliśmy do niej dość blisko z Ao Nang.
Transport z Ao Nang / Krabi na Koh Lantę
Dotarcie na wyspę z Ao Nang lub Krabi jest możliwe na dwa sposoby – promem pasażerskim lub mini vanem, który w trakcie podróży przez kilkanaście minut przeprawia się promem towarowym przez morze z portu Hua Hin Pier na Koh Lantę Noi, czyli tzw. Małą Ko Lantę – mniej turystyczną odsłonę wyspy, stanowiącą wyłącznie punkt na trasie do Koh Lanty Yai (Dużej Koh Lanty). My zdecydowaliśmy się na tę drugą opcję, czyli podróż z Ao Nang busikiem, a całość trasy zajęła nam niecałe trzy godziny. Warto wspomnieć o tym, że Koh Lanta Yai to dość mała wyspa, której długość wynosi 30 km, a szerokość zaledwie 6 km. Podróżowanie po niej jest zatem dosyć łatwe i szybkie.
Nasz nocleg na Koh Lancie
Na Lancie zatrzymaliśmy się w hotelu Alama Sea Village Resort, a właściwie w jednym z urokliwych domków, utrzymanych w tajskim stylu. Nasz drewniany bungalow posiadał dużą sypialnię, łazienkę dość zabawnie połączoną z holem oraz duży, przestronny taras z hamakiem i miejscem do wypoczynku, wśród tropikalnej roślinności. I choć pierwsza noc minęła mi dość niespokojnie, ponieważ sen uniemożliwiał mi głośny wiatr, szybko przywykłam do tego stylu, a domek okazał się niezwykle komfortowy.
Sam resort też zasługuje na duże uznanie – dość duży i malowniczo zlokalizowany basen, śniadanie z widokiem na morze i plażę oraz dużo zieleni i roślinności robiły wrażenie! Minusem był fakt konieczności uiszczenia dodatkowej prowizji, w wysokości 3%, podczas płatności kartą, o której nie było mowy podczas dokonywania rezerwacji – pierwszy raz podczas pobytu w Tajlandii zdarzyła nam się taka sytuacja w hotelu, do tej pory prowizji wymagano tylko w niektórych sklepach, biurach podróży czy innych punktach usługowych. Warto tutaj dodać, że na Lancie zwyczaj pobierania prowizji przy płaceniu kartą jest częstszy, niż w innych częściach kraju. Wracając do hotelu – może istotną dla niektórych czytelników okaże się również informacja, że jest to obiekt muzułmański. Nie można było w nim zakupić alkoholu, jednak zakupione piwo czy wino można było swobodnie wnosić i spożywać, nawet przy basenie.
Muzułmanie na Koh Lancie
Choć oficjalną religią Tajlandii jest buddyzm, sama Koh Lanta stanowi interesujący tygiel kulturowy, w którym dominują muzułmanie. Tajowie uznają w pełni wolność religii, a prawo do wyznawania różnych wierzeń jest zapisane w ich konstytucji. Co obecność muzułmanów oznacza dla turystów, wypoczywających na wyspie? Zdarzają się miejsca, w których nie można zakupić alkoholu, choć należą do mniejszości. Choć z uprzejmości, nikt nie zwróci nam na to uwagi, warto pamiętać o konieczności szanowania i respektowania kultury lokalnych mieszkańców – o ile spacer w stroju kąpielowym w kurorcie i okolicach plaży jest ok, o tyle poza tym obszarem może uchodzić za zachowanie niegrzeczne i niewłaściwe, zarówno w oczach muzułmanów, jak i buddystów. Za podobnie mało kulturalne uznawane jest spacerowanie po chodniku z butelką piwa, poza obszarem kurortów. Sami mieszkańcy wyspy są jednak niezwykle przyjaźni i wyluzowani, obsadzając turystów na każdym kroku szerokimi uśmiechami. I w dodatku, szybko udzielają się one także przyjezdnym. :)
Zwyczaj zdejmowania butów, przed wejściem do restauracji i sklepów
Na Koh Lancie, jak i w całej Tajlandii, bardzo często można natrafić na prośbę zdjęcia obuwia przed wejściem do sklepu, czy restauracji. Jest to bardzo stary tajski zwyczaj, będący dowodem okazania szacunku dla odwiedzanego miejsca. Oczywiście, buty bezwzględnie należy zdjąć również przed wejściem do buddyjskiej świątyni. Zgodnie z tutejszą religią, stopa stanowi najniższy element ludzkiego ciała – nie tylko fizycznie, ale też duchowo. Tym samym, bardzo rzadko można napotkać widok Tajów, odpoczywających ze stopami w górze, lub krzyżujących nogi tak, by podeszwy stóp wystawały na boki. Drugim, praktyczniejszym powodem zwyczaju pozostawiania obuwia przed wejściem, jest kwestia czystości. W porze deszczowej oraz w przypadku niezbyt dobrze zachowanych wiejskich dróg, buty bardzo szybko się brudzą, a tym samym pozostawiają brudne ślady w odwiedzanym przez nas miejscu. Nawet jeżeli jednak jesteście przekonani co do czystości Waszego obuwia, zdjęcie go tam, gdzie to wskazane, to porządny i ceniony dowód szacunku i respektu dla Tajów i ich kultury.
Co warto zobaczyć na Koh Lancie? Największe atrakcje wyspy
Koh Lanta może pochwalić się rozległymi, piaszczystymi plażami, bujną roślinnością lasów tropikalnych oraz interesującym życiem podwodnym. Nie brakuje tu także kilku architektonicznych atrakcji. W związku z niewielkim rozmiarem, przy użyciu skutera lub samochodu, wyspę można z łatwością zwiedzić w jeden dzień.
Park Narodowy Koh Lanty
Zlokalizowany na południu Lanty Park Narodowy to obowiązkowa atrakcja wyspy! Znajduje się tu m.in. niespełna dwukilometrowy szlak, biegnący przez las tropikalny, gdzie podziwiać można rozmaite gatunki lokalnych drzew i krzewów. Trasa prowadzi po dużej ilości schodów, a w lesie jest parno i gorąco, dlatego spacer to małe wyzwanie i warto zadbać wcześniej o zabranie ze sobą butelki z wodą. Obszar parku zawiera w sobie również kameralną piaszczystą plażę, z dostępem do błękitnego morza. Głównym symbolem tego miejsca jest natomiast stara i nieczynna latarnia morska, wznosząca się na piaszczystym wzgórzu. Wdrapanie się na nie to gwarancja wspaniałego, panoramicznego widoku na zatokę! Uroku temu wszystkiemu dodają dziko żyjące małpy, wzbudzające duży entuzjazm turystów. Warto jednak na nie uważać i traktować je z dystansem, ponieważ chętnie odwdzięczają się porwaniem żywności lub, o zgrozo, sprzętu fotograficznego lub telefonu. A co jeszcze ważniejsze, lepiej po prostu nie zakłócać przesadnie ich spokoju – w końcu to my, ludzie, jesteśmy tutaj ich gośćmi. :) Oprócz małp, można tu również spotkać warny, czyli duże jaszczury, których długość może sięgać nawet trzech metrów!
Na terenie Parku Narodowego znajduje się również niewielka stołówka, w której można zakupić dania kuchni tajskiej w dobrych cenach oraz zimne napoje. A samo miejsce jest tak urokliwe, że spokojnie można tu spędzić ciekawie nawet cały dzień! Wstęp na teren obszaru jest płatny i wynosi 200 BHT od osoby, oraz opcjonalnie dodatkowe 30 BHT za parking dla samochodu lub skutera.
Drewniane domy na palach w Lanta Old Town
Kolejnym ciekawym miejscem na wyspie jest tzw. Stare Miasto Koh Lanty, które w praktyce stanowi jedną ulicę, wzdłuż której rozciągają się leciwe drewniane domy na palach, mieszczące w sobie przede wszystkim sklepy z pamiątkami oraz restauracje. Wiele z tych ostatnich posiada urokliwe tarasy na wodzie, na których wieje przyjemna bryza morska. Podobno Old Town to jedno z najbardziej zróżnicowanych kulturowo miejsc na wyspie – mieszkają tu chińscy handlarze, tajskie rodziny rybackie, a nawet niewielka społeczność Morskich Cyganów, grupy etnicznej prowadzącej półkoczowniczy tryb życia. W oczy rzuca się mniejsza ilość muzułmanów, którzy dominują w pozostałych częściach wyspy. Ta niewielka wioska to także najstarsze zamieszkiwane miejsce na Koh Lancie.
Na zwiedzanie Old Town warto przeznaczyć maksymalnie dwie godziny – nie ma tu większych atrakcji, a nawet dostępu do plaży. Drewniana architektura jest jednak warta obejrzenia na żywo i przywołuje w myślach nieco westernowy klimat. Oprócz niej, można tu podziwiać również mały port z długim molo, wejścia do którego strzeże duży, kolorowy i nieco kiczowaty pomnik homara. Zjawisko dosyć typowe, jeśli chodzi o zamiłowanie Tajów do tworzenia dziwacznych pomników. Co ciekawe, tutejszy port w dawnych czasach stanowił ważny punkt na mapie handlarzy opium, którzy zatrzymywali się tu w drodze z Indii do Chin. Oprócz odkrywania walorów architektoniczno-historycznych, w Starym Mieście warto udać się na zakupy. Ceny w sklepach są bardzo korzystne, a wybór produktów całkiem duży, jak na możliwości wyspy. My na przykład zakupiliśmy tu piękne lampy z prawdziwych łupin kokosa, które stanowią oryginalną i ciekawą pamiątkę.
Zatoka Kantiang
Zwiedzanie całej wyspy utwierdziło nas w przekonaniu, że jej południe to zdecydowanie najładniejsza cześć Koh Lanty. Podjęliśmy więc dobrą decyzję, wybierając hotel w pobliżu Zatoki Kantiang. To właśnie tutaj roztacza się bardzo szeroka i długa na kilometr, piaszczysta i bardzo czysta plaża, której biel kontrastuje z turkusowymi wodami Morza Andamańskiego. Jak dotąd, chyba najładniejsza z plaż, jakie widziałam w Tajlandii. Znajduje się na niej kilka klimatycznych beach barów, o typowo relaksującym, wyspiarskim klimacie. Wieczorami odbywają się tu koncerty na żywo i pokazy ognia. Na wodach zatoki leniwie dryfuje kilkanaście łodzi, jednak w przeciwieństwie do plaży w Ao Nang, nie są zbyt często uruchamiane i nie powodują większego hałasu.
Na plaży z łatwością można znaleźć pusty obszar, z dala od innych osób. Frekwencja utrzymuje się tu na dość niskim poziomie, biorąc pod uwagę rozmiar i jakość plaży. Oprócz turystów, można tu często spotkać miejscowe dzieci, bawiące się w morzu. Jedyne minusy, to brak cienia, a co za tym idzie mocna ekspozycja na słońce (naprawdę mocna – polecamy dobre kremy z wysokimi filtrami) oraz nieco kamieniste dno. Na szczęście podwodne niespodzianki kryją się tylko w części zejścia do morza, w pozostałej części dno jest przyjemne. Woda w Kantiang Bay jest ciepła i przejrzysta, a piasek gładki i miękki – nic, tylko plażować! Zdecydowanie warto również zajrzeć tu o zachodzie słońca.
Kuchnia Koh Lanty
Na zachodzie i południu wyspy, gdzie turystyka rozwinęła się w największym stopniu, do dyspozycji odwiedzających pozostaje wiele restauracji, serwujących kuchnię tajską i, sporadycznie, indyjską. W większości z nich dominują potrawy mięsne oraz rybne, jednak na prośbę klientów, Tajowie niemalże każde danie są w stanie przygotować w wersji wegetariańskiej, z dodatkiem tofu. Im dalej na północ, tym na ulicach Lanty zobaczyć można większą ilość typowego tajskiego ulicznego jedzenia, serwowanego bezpośrednio z motorów, zaadaptowanych przez sprzedawców na obwoźne kuchnie. Wśród deserów króluje oczywiście tajski przysmak – mango sticky rice, czyli owoc mango serwowany z kleistym ryżem oraz ciepłą polewą kokosową. Tajowie serwują również pyszne owocowe koktajle na bazie lodu lub mleka.
Koh Lanta – czy warto spędzić tu aż tydzień?
Wśród odwiedzających Tajlandię nie brakuje osób, które w jak najkrótszym czasie pragną zobaczyć jak najwięcej miejsc, wykorzystując maksymalnie swój pobyt w „krainie uśmiechu”. Jeśli jednak, podobnie jak my, nie jesteście zwolennikami pakowania walizki co dwa, trzy dni i rozważacie np. tygodniowy pobyt na wyspie, możecie być pewni, że nie będziecie się tu nudzić. Piaszczyste plaże, pyszna kuchnia, tropikalna przyroda i wszechobecna beztroska czynią wyspę znakomitym miejscem do wypoczynku i relaksu. Koh Lanta trafiła do czołówki naszych ulubionych miejsc w Tajlandii i z całą pewnością jeszcze kiedyś tam wrócimy! :)
