Wyspa Gökçeada, z jej bezkresnymi i piaszczystymi plażami oraz błękitnym morzem, to przepiękny – i wciąż mało znany – zakątek Turcji, w którym przeszłość i teraźniejszość wiodą wspólnie spokojne i harmonijne życie. Są tam kościoły, meczety, klasztory, bardzo stare budowle oraz te modernistyczne. Jest też lotnisko i są bardzo dobre połączenia promowe. Dziedzictwo trzech kultur, zamieszkujących dawną Imroz, składa się na spójny i niezwykle barwny krajobraz wyspy.
Lokalizacja
Gökçeada (potocznie znana wśród Turków pod nazwą Gökçe) to jednocześnie największa i najbardziej na zachód wysunięta wyspa turecka na Morzu Egejskim (a konkretniej na Morzu Trackim) w pobliżu cieśniny Dardanele w prowincji Çanakkale. Powierzchnia wyspy to 279 km², a jej populacja liczy ponad 9 tys. mieszkańców. Wyspa jest znana z winnic i produkcji wina, a także oferuje możliwość podziwiania błękitu morza na jednej z naturalnych plaż w Aydincik, Yuvali, Yildizkoy, Ugurlu czy Gizlikoy, a także zorganizowania pikniku na terenach Tepekoy Cinaralti lub Marmaros.
Trzy kultury
Do końca lat 60. Gökçeada znana była pod grecką nazwą Imbros, a etniczni Grecy zamieszkiwali tereny wyspy od czasów starożytnych aż do połowy XX wieku, gdy rozpoczęły się ich masowe emigracje do Grecji kontynentalnej, Europy Zachodniej oraz Australii. Grecy uciekli także przed prześladowaniami przeciwko lokalnym elementom ich tożsamości, jakie były prowadzone przez Turków w ramach operacji mającej na celu eliminację greckiego języka oraz kultury. Rząd turecki zajął 90% terenów uprawnych wyspy oraz przeniósł na jej tereny kilka tysięcy osadników z regionu Morza Czarnego.
Moje książki o Stambule i całej Turcji
Odkryj ze mną Turcję i zaplanuj swoją niezapomnianą podróż
Wymiana ludności w tych rejonach wiązała się z Traktatem z Lozanny z 1923 r., kiedy to na mocy postanowień odbyła się wymiana ludności między Grecją i Turcją. W praktyce kryterium wyróżniającym ekspatriantów stała się religia: z Grecji do Turcji płynęli nie tylko Turcy, ale i osoby innych narodowości wyznania muzułmańskiego; z kolei z Turcji do Grecji obok Greków trafiali także inni wyznawcy prawosławia.
Trzecim elementem, składającym się na multikulturowy krajobraz wyspy, są Bułgarzy, którzy masowo migrowali na tereny Turcji w poszukiwaniu lepszych warunków życia. Dowodem na ślady ich obecności są widoczne w lokalach napisy w języku bułgarskim. Na terenie wyspy nieustannie prowadzone są prace archeologiczne, zgodnie z wynikami których pierwsze oznaki życia na tych terenach sięgają 5000 lat.
Atrakcje wyspy
Wietrzna Gökçeada to raj dla windsurferów i wszystkich miłośników sportów wodnych, którzy mają szansę skorzystać z usług lokalnych firm oferujących lekcje windsurfingu oraz nurkowania. Odwiedzający wyspę mają szansę wziąć udział w festiwalu filmowym Gökçeada Film Festivali, obchodzonym w sierpniu pod gołym niebem.
Przyczyną małej liczby turystów na wyspie jest fakt, że do niedawna duża część jej obszaru była w posiadaniu wojska, co uniemożliwiało ruch turystyczny. Obecnie wyspiarze z roku na rok coraz mocniej inwestują w hotelową ofertę Gökçeady. Na terenie wyspy znajduje się jeden hotel all-inclusive, oferujący pokoje z widokiem na pobliską grecką wyspę Samotraki. Greckie wioski, zlokalizowane na wyspie, proponują także dużo przyjemniejsze i zdecydowanie bardziej przystępne cenowo noclegi w rodzinnych hostelach.
Wyspiarska kuchnia
Na wyspie funkcjonuje wiele przyjemnych tawern i restauracji, utrzymanych w stylu greckim lub tureckim, we wnętrzach których odwiedzający mają szansę poczuć się niczym wyczekiwany gość w czyimś domu. Wyspiarze oferują pyszne sałatki, przekąski, ryby oraz mięso – wszystko zawsze świeże i przygotowywane na miejscu. W związku z brakiem dużej liczby turystów ceny w restauracjach są niższe od tych, obowiązujących na terenie popularnych tureckich kurortów.
Dojazd
Na terenie Gökçeady z łatwością można znaleźć punkty Informacji Turystycznej, gotowe by pomóc turystom, jednak oczywiście nie ma mowy, by ktoś z lokalnych pracowników znał język angielski. Na wyspę można dostać się promem z portu w Kabatepe, znajdującego się po drugiej stornie cieśniny Dardanele, a podróż promem trwa trzy godziny. Czas dojazdu do Kabatepe ze Stambułu wynosi około pięciu godzin, a stamtąd, odległość do brzegu wyspy wynosi 20 km.
